13 Haziran 2012 Çarşamba

Adı Her Neyse!

Bi ayrılık..Ardından gelen yalnızlık..Yalnızlığın geleceği belli bi şeydi de bunun bu kadar koyacağını bilmiyordum sadece..

Bilmediğim bi şehir..Benimseyemediğim bi odanın içinde yaşıyorum duygularımı..Tek başıma..Sonbaharda yapraklarını dökmüş çıplak bi ağaçtan farksızım..Üşüyorum..Kimse üşüdüğümü görmüyor..Yapayalnızım..

İyi bi oyuncuyum..Mutlu rolünü benimsemiş ustalıkla her oyunun üstesinden gelmiş biriyim..Alkışlar alıyorum ayakta..

Palyaçodan farksızım..Gülen suratımın yanından akan gözyaşlarımı görmeyen insanların bakışları üzerimde..Herkesi eğlendirmeye devam ediyorum..Umarsızca..

Kimsesiz küçücük bi çocuğun döktüğü gözyaşı kadar masum..Neden? sorusu..Herkesin kötü bi olay karşısında sorduğu cevapsız bi soru?..

Uyuştum..Yaşanılanları şuursuzca izleyip şuursuzca tepkiler veriyorum..Cam kırıkları kalbime battı, kanıyor, kimse pansuman yapmıyor..Damarlarımdaki kan çekildi..

Geceler uzun, güneş doğmuyor ve sen hep uyuyorsun..Uyumasaydın mutlaka yanımda olurdun, mutlaka yalnızlığımı ellerinle boğardın..Onun beni boğmasına izin vermeden..Adına Nefsi Müdafa derdik..

Hayat devam ediyor..Sensiz..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder